Եթե հայտնվեի շոկոլադե աշխարհում

Եթե ես հայտնվեի շոկոլադե աշխարհում, կուտեի այնտեղի շոկոլադը։ Նաև ես կլողայի այնտեղի հալված շոկոլադի մեջ։ Ես կգնայի բացահայտելու, թե ինչպես է ստեղծվել շոկոլադե աշխարհը։ Ես կմնայի այնտեղ ընդմիշտ։

Սյուզի Բադալյան

Լինում է, չի լինում մի ճանապարհ է լինում, որը շոկոլադից էր։ Ես այսօր կպատմեմ, թե ինչ կանեի, եթե ես լինեի շոկոլադե փողոցում։ Ես շոկոլադ կնվիրեի այն մարդկանց, ովքեր ուտելիք չունեն և խնդիրներ ունեն առողջության հետ։ Ես մի քիչ կվերցնեի շոկոլադ, որ իմ մայրիկի հետ թխվածքաբլիթ պատրաստեինք։ Եթե վերջանար շոկոլադե ասֆալտը, ես կկանչեի և կխնդրեի այն մարդկանց, ովքեր կարողանում են պատրաստել ասֆալտ, նորից պատրաստել։

Միշել Մելիք — Ավետիսյան

Լինում է, չի լինում մի շոկոլադե աշխարհ է լինում։ Ամբողջը շոկոլադից էր պատրաստված՝ ավտոմեքենաներն էլ, ամեն ինչն էլ։ Նույնիսկ ծառերն էին շոկոլադից։ Հենց տեսնեի, արագ կուտեի ճանապարհի կեսը, որ հետո կարողանայի դպրոց գնալ և բակ իջնել։ Կարելի է ասել մարդկանց ոտքերն էլ էին շոկոլադից, ձեռքերն էլ, մազերն էլ։ Ինչ այդ պահին ձեր մտքով անցնի, ամբողջը շոկոլադից էր պատրաստված։ Նույնիսկ խանութներն էին շոկոլադից։

Իլոնա Հունանյան

Եթե ես հայտնվեի շոկոլադե աշխարհում, այնտեղ ես քիչ շոկոլադ կուտեի։ Եթե ես ամբողջ շոկոլադն ուտեի, ինձ ճանապարհ չէր մնա տուն գնալու համար։ Եթե ես ամբողջ շոկոլադն ուտեի, ես անխելք կդառնայի։ Եթե ես շատ շոկոլադ ուտեի, կհիվանդանայի։ Ես շատ կուզեի այնտեղի ամբողջ շոկոլադն ուտել, բայց քանի որ այդպիսի խնդիրներ են առաջանում, ես այլևս այդքան շատ շոկոլադ չեմ ուտի։

Դանիել Կարոյան

Եթե հայտնվեի շոկոլադե աշխարհում, կպատրաստեի շոկոլադե թխվածքաբլիթներ և կհյուրասիրեի քույրիկիս: Ես շոկոլադե ծովում կլողայի: Ինչպես նաև շոկոլադե ծաղիկներ կպատրաստեի: Շոկոլադե նապաստակներ նույնպես կպատրաստեի և կնվիրեի այնտեղ գտնվող բոլոր երեխաներին:

Հեղինե Գևորգյան

Եթե ես լինեի շոկոլադե աշխարհում, ես ամեն օր քաղցրավենիք կուտեի և ուրիշ մարդկանց տները։ Բայց ես չեմ ուզում, որ այդպիսի շոկոլադե աշխարհ լինի, սովորականն էլ է լավ։ Հակառակ դեպքում վատ կլինի, որ ամեն օր քաղցր ուտենք, հետո զզվելու ենք քաղցրից։

Հայկ Չերքեզյան

Եթե աշխարհը լիներ շոկոլադից, ես խանութ կգնայի, սնունդ գնելու փոխարեն, հարևանի դուռը կուտեի։ Դպրոցի ճանապարհին ծառից տերև կպոկեի և կուտեի։ Մայրիկին շոկոլադե ծաղիկներ կնվիրեի։ Ամեն օր տաք շոկոլադ կխմեի։

Հրաչյա Մնացականյան

Եթե ես հայտնվեի շոկոլադե աշխարհում, ապա շատ կուրախանայի, բայց միաժամանակ կզարմանայի, քանի որ դա կլիներ ինձ համար անծանոթ աշխարհ։ Այդ աշխարհում չէր լինի արև, քանի որ արևն ու շոկոլադը իրար չեն սիրում։ Կարծում եմ, որ շոկոլադե աշխարհում կապրեին միայն բարի և ուրախ մարդիկ, երեխաները կլինեին երջանիկ, որովհետև երբ ցանկանային շոկոլադ կուտեին։ Բայց չպետք է մոռանալ, որ շատ շոկոլադը վնասակար է ատամների համար։

Ռոբերտ Գևորգյան

Եթե ես հայտվեի շոկոլադե աշխարհում, ես կլցնեի ճամպրուկիս մեջ շատ կոնֆետներ և կբաժանեի երեխաներին: Մի քանի կաթնային շոկոլադե սալիկ կպահեի ինձ համար: Շոկոլադից կպատրաստեի մեծ բեռնատար ու տուն: Նաև կլողայի շոկոլադե շատրվանում: 

Հայկ Խաչատրյան

Եթե ես հայտնվեի շոկոլադե աշխարհում, ես մենակ մեկ կտոր շոկոլադ կուտեի։ Եթե ես հայտնվեի շոկոլադե աշխարհում, շոկոլադ չէի ուտի մինչև գիշեր։ Եթե ես հայտնվեի շոկոլադե աշխարհում, ես քիչ կուտեի և մի քանի կտոր էլ կտանեի մայրիկիս ու հայրիկիս։ Եթե ես հայտնվեի շոկոլադե աշխարհում, ես աչքերիս չէի հավատա։

Սարգիս Համալբաշյան

Եթե հայտնվեի շոկոլադե աշխարհում, շատ կզարմանայի: Մի շոկոլադե սալիկ կուտեի թաքուն-թաքուն։ Եթե տեսնեի, որ իմ տունը շոկոլադե է դարձել, ես անմիջապես կմտնեի տուն և կտեսնեի, որ մեր իրերը դարձել են շոկոլադե։ Եթե ես տեսնեի շոկոլադե ճանապարհ, շատ կզարմանայի և հայրիկիս կասեի, որ ավտոմեքենան վարի շոկոլադի վրայով։ Ես իմ ընկերներին կհրավիրեի և կհյուրասիրեի շոկոլադե տորթ։ Նրանց կպատմեի այս զարմանալի շոկոլադե աշխարհի մասին։

Մարիա Դավեյան

Ես կուտեի իմ շոկոլադե տունը, որովհետև միևնույնն է, իմ տունը ամռանը կհալվեր։ Կուտեի սայլը, ինչքան որ տերը թույլ տար։ Կուտեի ուրիշների տները, եթե թողնեին։ Ես կուտեի մի ամբողջ շոկոլադե աշխարհ։

Մարիա Նովիկովա

Ուրախ պատմություն

Մի օր մենք ընտանիքով գնացինք կենդանաբանական այգի։ Այնտեղ շատ կենդանիներ կային։ Մենք որոշեցինք նրանց կերակրել։ Սկզբում ուզում էինք կերակրել առյուծին, բայց չթույլատրեցին։ Կարողացանք կերակրել թութակներին։ Նրանց տարբեր հացահատիկներ տվեցինք։ Այդ թութակները կրկնում էին մեր ասածները։ Ես մի ծիծաղելի երգ երգեցի։ Մեծ կարմիր թութակը ծիծաղելի ձայնով սկսեց իմ հետևից կրկնել։ Այս պատմությունը միշտ ժպիտով ենք հիշում։

Նարեկ Մանուկյան

Այսօր ես ուզում եմ պատմել մի ուրախ պատմություն, որը եղել է ամռանը: Մենք հանգստանում էինք գյուղում: Հարևանի հորթերը հաճախ էին մտնում մեր բակ և վնասում փոքրիկ ծառերի ճյուղերը: Այդ պատճառով մենք դուրս էինք քշում անկոչ հորթերին:

Մի օր մենք հարազատների հետ նստած էինք բակում, երբ հորթերը կրկին հայտնվեցին մեր տարածքում: Բայց մեզնից շուտ հորթերին քշեց Բետտին՝ մեր հարազատների շունը: Բետտին փոքրիկ է, բայց չվախեցավ մեծ հորթերիից ու շատ բարձր հաչալով՝ վազեց իրենց կողմ: Հորթերը զարմացած փախան մեր բակից:

Բոլորս շատ ծիծաղեցինք և Բետտիին անվանեցինք անվախ:

Հայկ Խաչատրյան

Ամառ էր։ Հավիկն արթանացավ և տեսավ, որ իր ձվիկներից մեկը չկար։ Նա շատ տխրեց։ Երբ աքլորն իմացավ այդ մասին, գնաց փրկելու ապագա ճուտիկին։ Մեկ ժամ անց աքլորը ետ եկավ ձվիկի հետ։ Նրանք ապրեցին ուրախ և երջանիկ։

Հրաչյա Մնացականյան

Կար — չկար մի արև և ամպ կար։ Մի օր նրանք գնացին կինոթատրոն, իսկ մյուս օրը գնացին այգի, խաղացին գնդակ, կավիճ։

Մարիա Նովիկովա

Իմ աչքերի գանգատը

Իմ աչքերը գանգատվում են, որ մեծ գրքեր եմ կարդում, որ թվային գործիքներ շատ եմ օգտագործում։ Իմ աչքերը բողոքում են, որ առանց ակնոցի մտնում եմ լողավազան։ Իմ աչքերը գանգատվում են, որ մանր տառերով գրված գրքեր եմ կարդում, որ երկար ժամանակ արևին եմ նայում։

Միշել Մելիք-Ավետիսյան

Իմ աչքերը բողոքում են, երբ առանց ակնոց եմ ջրի տակ մտնում։ Աչքերս կբողոքեին, որպեսզի լայնեզր գլխարկ դնեմ, որովհետև արևից իմ աչքերը ցավում են։ Իմ աչքերը կբողոքեին, որ երբ քամի է, պետք է կկոցել, որովհետև քամին իր հետ ուժեղ փոշի է բերում։ Իմ աչքերին դուր չի գալիս, երբ աղբ է լցրած շրջակայքում, դրա լուծումը բնությունը մաքուր պահելն է։

Հրաչյա Մնացականյան

Ես չեմ նեղացնում իմ աչքերին, ես այդպիսի բաներ չեմ անում։ Ես ուզում եմ խնամել աչքերս այնպես, որ ոչ թե լացեն, այլ ուրախանան։ Ես չեմ ուզում շատ լացեմ, որ աչքերս չցավան։ Աչքերը պետք է խնամել, որ վատ չտեսնեն, շատ չխաղալ, որ աչքերը չցավան։ Հիմնականում իմ աչքերը ցավում են լույսից և բաց գույներից։

Հայկ Չերքեզյան

Աչքերս մի օր սկսեցին խոսել և ասացին․

-Նարե՛կ, ինչքա՞ն կարելի է հեռախոս խաղալ, ախր մենք մեղք ենք։ Խնդրում ենք քեզ՝ հեռախոսով խաղալու փոխարեն ավելի շատ գիրք կարդա, այլապես մենք կսկսենք վատ տեսնել և դու չես կարողանա ոչինչ անել։

Այդ օրվանից, երբ ես լսեցի աչքերիս բողոքը, որոշեցի այլևս հեռախոսով այդքան շատ չխաղալ։

Նարեկ Մանուկյան

Իմ աչքերը բողոքում են այն ժամանակ, երբ ես երկար ժամանակ հեռախոսով եմ զբաղվում։ Ես կօգնեմ աչքերիս և քիչ կզբաղվեմ հեռախոսով։

Իմ աչքերը բողոքում են այն ժամանակ, երբ ես լողում եմ ծովում և աղաջուրը լցվում է աչքերիս մեջ։ Ես կօգնեմ իմ աչքերին և ակնոց կդնեմ լողալիս։

Իմ աչքերը բողոքում են այն ժամանակ, երբ ես նայում եմ արևին։ Ես կօգնեմ աչքերիս և արևային ակնոց կդնեմ։

Աչքերս բողոքում են, երբ լողանալիս գլխիս օճառը լցվում է աչքերիս մեջ։ Ես կօգնեմ աչքերիս և շատ զգույշ կլինեմ լողանալիս։

Դանելիա Թարփոշյան

Իմ աչքերը ինձանից միշտ բողոքում են` շատ հեռախոս մի խաղա, ցավում է, արևին մի նայիր` ցավում է, ավելի լավ է ինձ տար` քնեմ, հագստանամ: Դրսում երբ խաղում ես և տեսնում ես քամի է` ներս արի, փոշի է լցվում և ցավեցնում: Նրանք ինձ խնդրում են, որ հաճախ գնամ զբոսանքի և նայեմ բնությանը, գետակին, երկնքին, քանի որ կանաչ, կապույտ և սպիտակ գույները հանգստություն են պարգևում նրանց:

Գաբրիելա Գյուլինյան

Իմ աչքերը ինձանից բողոքում են, որ ես արևին եմ նայում երկար, այդքան հեռախոս եմ նայում և ուշ եմ քնում։

-Այդքան մի’ լացիր, ընկերներիդ հետ մի’ կռվիր, բարձր մի’ գոռա։ Արի գնանք ծաղիկները և ծառերը խնամենք։

-Լավ բան ես ասում, արի իրար հետ գնանք խնամելու։ Իրենք էլ են չորացել։

Մոռացա ասեմ, որ իմ աչքերի անունը Իննա է, նրանք ութ տարեկան են։

Իլոնա Հունանյան

Իմ աչքերը կբողոքեին, որ ես շատ թվային գործիքներին եմ նայում։ Դրա լուծումը թվային գործիքներին շատ ժամանակ չտրամադրելը և աչքերի մարզանքն է։ Կբողոքեին, որ մեքենաներից դուրս եկող վնասակար նյութերից աղտոտվում է օդը և նրանք վնասվում են։ Դրա լուծումը արևային ակնոց կրելն է։ Իմ աչքերը շա՜տ ուրախանում են, որ ես նրանց խնամում եմ։

Դանիել Կարոյան

Ես լսեցի, որ իմ աչքերը բողոքում էին ինձ։ Նրանք ասում էին, որ ինչո՞ւ մենք տեսողության խնդիր ունենք։ Ինչո՞ւ է մեր տերն այնք՜ան շատ մուլտֆիլմ դիտում, որ մենք հոգնում ենք։ Ինչո՞ւ է դրսում արևն այնք՜ան պայծառ շողում, որ մեզ ցավեցնում է։

Սյուզի Բադալյան

Իմ աչքերը գանգատվում են, երբ ես երկար նայում եմ արևին։ Իմ աչքերը գանգատվում են, երբ քամու բերած փոշին լցվում է աչքերիս մեջ։ Իմ աչքերը բողոքում են, երբ աչքերիս մեջ ջուր է լցվում, իսկ երբ օճառաջուր է լցվում, շատ ուժեղ են բողոքում։ Իմ աչքերը հոգնում են, երբ ես երկար ինչ-որ բան եմ նայում հեռախոսով։

Մարիա Նովիկովա

Երբ ես հինգ տարեկան էի, իմ աչքերին անուններ դրեցի Գարիկ ու Գոռիկ: Ինձ թվում է հիմա իրենք վիճում են ինձ հետ: Խրատում են՝ Հարություն հեռախոս և հեռուստացույց շատ մի նայիր, շատ մի խաղա համակարգչով: Ես նրանց սիրում եմ և խնայում։

Հարություն Առաքելյան

Իմ աչքերը բողոքում են այն ժամանակ, երբ խաղեր խաղալիս շատ եմ նայում հեռախոսի էկրանին, երբ առանց ակնոց եմ լողում, երբ առանց ակնոց քայլում եմ արևի տակ: Իմ աչքերը բողոքում են նաև, երբ լողանալիս օճառաջուր, իսկ քամու ժամանակ ավազ է լցվում նրանց մեջ: Սակայն ավելի շատ բողոքում են հեռախոսով խաղեր խաղալիս: Ես աշխատում եմ քչացնել հեռախոսով խաղեր խաղալը, որպեսզի չնեղացնեմ իմ աչքերին և միշտ լավ տեսողություն ունենամ:

Հեղինե Գևորգյան

Իմ աչքերը կբողոքեն, երբ երկար ժամանակ հեռուստացույց նայեմ, հեռախոսով տարբեր խաղեր խաղամ կամ համակարգչով մուլտֆիլմ դիտեմ։ Որպեսզի իմ աչքերը չբողոքեն, ես պետք է հոգ տանեմ նրանց մասին և շատ չզբաղվեմ համակարգչով և հեռախոսով։ Բայց եթե ցավեն, անպայման կայցելեմ ակնաբույժի։

Ռոբերտ Գևորգյան

Իմ աչքերը բողոքում են շատ մուլտֆիլմ նայելուց։ Իմ աչքերը բողոքում են ջուր ու օճառ լցվելուց։ Իմ աչքերը բողոքում են, երբ ես աչքերս երկար չեմ թարթում։

Սարգիս Համալբաշյան

Եթե աչքերը խոսել իմանային, նրանք կգանգատվեին այն բանի համար, որ մենք համակարգչով և հեռախոսով խաղեր ենք խաղում, վնասում մեր աչքերը։ Աչքերը կգանգատվեին, երբ կեղտոտ ձեռքերով դիպչում ենք նրանց, նրանք բորբոքվում են և ցավում։ Աչքերը գանգատվում են, երբ նայում ենք արևին։ Գանգատվում են, երբ նրանց տրորում ենք և չենք խնամում։

Մարիա Դավեյան

Ապրիլ ամսվա փորձ #4

Անհրաժեշտ պարագաներ՝ ականջի բամբակե փայտիկ, ամանի հեղուկ, ջուր
Ընթացքը՝ ականջի փայտիկի մի կողմը թրջել ջրով, թաթախել ամանի հեղուկի մեջ և մյուս կողմից փորձել հնարավորինս ուժեղ փչել։ Արդյունքը նկարագրեք ինքներդ։

Նարեկ Մանուկյան

Հրաչյա Մնացականյան

Ռոբերտ Գևորգյան

Մարիա Նովիկովա

Հայկ Խաչատրյան

Հեղինե Գևորգյան

Դանիել Կարոյան

Գաբրիելա Գյուլինյան

Մարիա Դավեյան

Հորինում ենք

Կախարդական դեղձենին

Լինում է, չի լինում մի կախարդական դեղձենի է լինում։ Այն շատ մեծ էր և սիրում էր իր թփերի տակ հանգստացողներին բարություն անել։ Մի անգամ մի փոքրիկ աղջիկ լացելով եկավ, նստեց ծառի տակ։ Կախարդական դեղձենին որոշեց օգնել աղջկան։ Աղջիկը պատմեց, որ ցանկանում էր դեղձ ուտել, բայց չէր կարող գնել։ Դեղձենին խոնարհեց ճյուղերից մեկը։ Աղջիկը կարողացավ դեղձ ուտել։ Աղջիկը շնորհակալություն հայտնեց կախարդական դեղձենուն և ուրախ- ուրախ վազեց տուն։

Դանիել Կարոյան

Կախարդական անտառը

Լինում է, չի լինում մի կախարդական անտառ է լինում։ Երբ այնտեղի ծառերին մարդիկ վնասում էին, մյուս ծառերը իրենց թևերը հանում էին և վախեցնում էին մարդկանց։ Բոլորը փախչում էին այդ անտառից և էլ չէին մտնում։ Մի անգամ մի աղջիկ է մտնում՝ անունը Անահիտ։ Նա չէր վախենում։ Երբ մարդիկ մտնում էին անտառ, նա չէր թողնում վնասել ծառի ճյուղերը։ Նրանք ընկերանում են։ Այդ օրվանից էլ ոչ ոք չի վախենում կախարդական անտառից, քանի որ մարդիկ հասկանում են, որ չի կարելի ծառերը վնասել։

Էլիզա Շահինյան

Արագիլի արկածները
Լինում է, չի լինում մի արագիլ է լինում։ Մի օր արագիլը գնում է ձագերի համար կեր գտնելու։ Արագիլը վերադառնում է և տեսնում, որ իր ձագերը կորել են։ Նա մտածում է, որ ձագուկները պահմտոցի են խաղում, բայց քիչ հետո հասկանում է, որ դա խաղ չէ, ձագերը կորել են։ Նա արագ գնում է ձագերին փնտրելու։ Արագիլը երկար է ման գալիս, բայց չի գտնում։ Տխուր, հոգնած վերադառնում է իր բույնը և քնում։ Երազում տեսնում է, որ իր բալիկներին գողացել է մեծ, սև ագռավը։ Միանգամից արթնանում է, գտնում ագռավին և փրկում իր ձագերին։

Դանելիա Թարփոշյան

Հեքիաթ սպիտակ ամպիկների մասին

Լինում է, չի լինում մի ամպիկ է լինում: Այդ ամպիկը ընկերներ չի ունենում: Ամբողջ օրը նա մտածում էր, թե որտեղից ընկերներ գտնի: Մի օր նա հանդիպում է մի գեղեցիկ ամպիկի և հարցնում, թե ինչու է այդպես ուշադիր նայում: Ամպիկն ասում է, որ ընկերներ չունի և խնդրում է նրան դառնալ իր ընկերը: Ամպիկը սիրով համաձայնում է։ Նրանք միասին գնում են այգի: Այնտեղ նրանք ընկերանում են և բոլորով միասին գնում ամպիկներից մեկի տուն, խաղում և քեֆ անում:

Ամպիկները որոշում են երբեք չնեղանալ միմյանցից և չկռվել:

Գաբրիելա Գյուլինյան

Ամպիկ Ջո

Լինում է, չի լինում մի ամպիկ է լինում։ Այդ ամպիկի անունը Ջո էր։ Ջոն շատ ուրախ և զվարթ ամպիկ էր։ Մի օր սկսվեց ուժեղ քամի և այդ ժամանակ քամին նրան տարավ մի մեծ ամպի մոտ։ Նրանք իրար բախվեցին, ուժեղ ձայն եկավ և Ջոն տեսավ մի ուժեղ լույս։ Նա շատ վախեցած էր։ Մեծ ամպն ասաց, որ դա ընդամենը կայծակ էր և վախենալու բան չկա։

Հրաչյա Մնացականյան

Զատիկ Լյալյա

Կար մի նուրբ զատիկ, որի անունը Լյալյա էր։ Նա շատ աշխատասեր էր։ Մի անգամ նա որոշեց, որ պետք է գնա իր դասըկերներից հեռու, որովհետև իրեն ոչ ոք չէր սիրում։ Բայց փորձեց մեկ անգամ ևս քայլ անել ընկերանալու համար։ Սկսվեց դպրոցը, սակայն նրան շարունակում էին նեղացնել։ Մինչև մի օր դասարան եկավ մի բարի զատիկ, ում հետ նրանք ընկերացան և ով սովորեցրեց նրան լինել ուժեղ, չտխրել և պաշտպանել ինքն իրեն։

Միշել Մելիք-Ավետիսյան

Փոքրիկ գետակը

Լինում է, չի լինում մի փոքրիկ գետակ է լինում։ Նա շատ փոքրիկ էր, դրա համար ուրիշ մե՜ծ գետակները ծաղրում էին փոքրիկ գետակին։ Գետակը շատ նեղվեց։ Հետո պարզվեց, որ հողը նրա համար նեղ էր և հայտնվեց մի հրեշտակ և ասաց նրան, որ պետք է հզոր լինել և լացկան չլինել։

Նաիրա Բաբայան

Տխուր ամպիկները

Լինում են, չեն լինում տխուր ամպիկներ են լինում։ Նրանց կատաղած քամիները դես ու դեն են քշում, տանում։ Այդ ամպիկները միշտ տխրում են և շատ լաց են լինում, ինչը դառնում է անձրև։ Մի օր տխուր ամպիկները հանդիպում են արևին և արևը ամպիկներին պատմում է, թե ինչ լավ բաներ են նրաք արել՝ ջրել են ծառ ու ծաղիկ, օգնել են մարդկանց և կենդանիներին։ Այդ ամենը լսելուց հետո տխուր ամպիկներն ուրախանում են և շարունակում են օգնել բնությանը։

Մարիա Դավեյան

Ոսկե ծառը

Կար-չկար մի ծառ։ Այդ ծառը բոլոր ծառերից տարբերվում էր նրարով, որ ոսկեգույն էր։ Այդ ժամանակ մի մարդ անցավ։ Տեսավ ոսկեգույն ծառը և մտածեց, որ կարող է փորել ու տակի ոսկին հանել։ Մարդը բահը վերցրեց, հանեց ծառի տակի ոսկին։ Ծառը մերկացավ ու եկավ ձմեռը։

Սառա Հասրաթյան

Տղան

Կար — չկար մի տղա կար: Այդ տղայի անունն Արեգ էր։ Արեգը շատ էր սիրում բռնոցի, մոնոպոլիա և դոմինո խաղալ։ Արեգը երկու ընկեր ուներ, նրանց անունները Վարդան և Հովսեփ էր։ Մի անգամ տղաները գնացին անտառ զբոսնելու։ Անտառում նրանք արջ տեսան և թաքնվեցին։ Մի փոքրիկ խրճիթ պատրաստեցին և գիշերն այնտեղ անցկացրին։ Հաջորդ օրը, երբ Արեգն արթնացավ, ընկերները չկային։ Նա մտածեց, որ նրանք առանց իրեն դուրս են եկել անտառից։ Երբ նա անտառից դուրս եկավ, զգաց, որ նրա հետևից մեկը գալիս է։ Երբ տղան հետ նայեց, տեսավ իր ընկերներին։ Այդ օրն Արեգի ծննդյան օրն էր, դրա համար էլ ընկերներն անտառից հատապտուղներ էին հավաքել, որ նվիրեն Արեգին։ Արեգը շատ ուրախացավ այդ նվերի համար։ Որոշեցին այդ հատապտուղները Արեգի տանն ուտել և նշել նրա ծնունդը։ Նրանք բարեհաջող տուն հասան և ուրախ ծնունդ անցկացրին։

Հայկ Չերքեզյան

Երկու ընկեր ջրաղացի մոտ 

Մի անգամ երկու ընկեր հանդիպեցին գյուղի ջրաղացի մոտ: Երկար խոսեցին, տարբեր պատմություններ հիշեցին, հետո քնեցին: Արթնացան ուշ, մութ էր: Տարօրինակ ձայներ լսեցին ջրաղացից: Մտածեցին գայլ է, արջ կամ գող: Ընկերները մեծ փայտեր վերցրեցին ու բացեցին ջրաղացի դուռը: Բայց այնտեղ տեսան ոչ թե գազան կամ գող, այլ տասնյակ մկներ: Այս փոքրիկ կենդանիները փորձում էին աշխատեցնել ջրաղացը, որպեսզի օգնեն ջաղացպանին: Ջաղացպանը շատ ծեր էր արդեն, դժվար էր կատարում իր գործը, բայց մկների համար միշտ առանձին ամանով ցորեն էր պահում ու տաքուկ մեծ բարձ: 

Ընկերներն օգնեցին մկներին ու շատ ալյուր ստացան: 

Առավոտյան ջաղացպանը եկավ ու անգամ չզարմացավ՝ նա գիտեր, որ գիշերը բարի ու շնորհակալ օգնականներ ունի:

Հայկ Խաչատրյան

Հեքիաթ չարաճճի տղայի մասին

Լինում է, չի լինում մի չարաճճի տղա է լինում։ Այդ տղան չի սիրում դաս անել, այլ սիրում է հեռախոսով խաղալ։ Մայրիկը նրան արգելեց հեռախոսով խաղալ, որովհետև շատ էր խաղում։ Երբ իրեն արգելեցին հեռախոսով խաղալ, նա գնաց դուրս և սկսեց խաղալ դրսում։ Դրսում խաղալն էլ արգելեցին, քանի որ մի կերպ էին համոզում, որ տուն գար։ Իհարկե, արդեն բան չկար անելու, բայց հայրիկը իր ծննդյան օրը գնեց խաղային համակարգիչ, որը հեռակառավարման վահանակով էր։ Տղան շատ ուրախացավ։ Մայրիկն արդեն ուժասպառ և հոգնած որոշեց այլևս չարգելել ոչինչ, այլ պարզապես ժամանակ սահմանել ամեն ինչի համար։ Տղան իր չարաճճի ժպիտով նայեց մայրիկին և ամուր գրկեց նրան։

Նարեկ Մանուկյան

Գունավոր ծաղիկը

Պարտեզում մի հեքիաթային ծաղիկ էր ծաղկել՝ ապիտակ, բաց դեղին, կարմիր երանգներով: Մի գեղեցիկ օր մի փոքրիկ աղջիկ մայրիկի հետ իանութ գնալիս տեսավ այդ հեքիաթային գունավոր ծաղիկը, վերցրեց, տարավ տուն և սկսեց խնամել: Սակայն ծաղիկը տխրել էր, որ իրեն պարտեզից բերել էին տուն: Կամաց-կամաց սկսեց թոռոմել: Երբ աղջիկը եկավ տեսավ, որ ծաղիկը թոռոմել է, սկսեց շատ ջրել, միևնույն է ծաղիկը չծաղկեց: Շատ տխրեց աղջիկը և որոշեց կանչել այգեպանին, որ օգնի իրեն: Այգեպանն ու աղջիկը ծաղիկը տնկեցին աղջկա պարտեզում և սկսեցին խնամել: Մի քանի օր հետո ծաղիկը սկսեց նորից գեղեցիկ ծաղկել: Գունավոր ծաղկի երանգներին ավելացան նաև մանուշակագույն և նարնջագույն երանգները: Աղջիկը շատ ուրախացավ, իր շնորհակալությունը հայտնեց բարի այգեպանին: Այգեպանը նաև խորհուրդ տվեց, թե ինչպես խնամել ծաղիկը և խոսել նրա հետ: Աղջիկը և գունավոր ծաղիկը դարձան շատ լավ ընկերներ և ապրեցին միասին շատ երկար տարիներ:

Հեղինե Գևորգյան

Կատուն և շունը

Կար — չկար մի տուն կար։ Այդ տանը կար մի կատու և մի շուն։ Մի օր այդ կատուն ասաց շանը․

-Ես գնամ ձու, կաթ ու ալյուր բերեմ, որ թխվածք թխենք։

Գնաց կատուն և հետ չվերադարձավ։ Տխրեց շունը, լաց եղավ։ Գնաց, փնտրեց կատվին, բայց չգտավ։ Կատուն մոլորվել էր։ Մի քանի տարի հետո կատուն վերադարձավ, բայց շունը նրան չճանաչեց։

Մարիա Նովիկովա

Նամակ գետակին

Հովհաննես Թումանյանի Գետակը բանաստեղծությունն ընթերցելուց հետո սովորողները նամակ գրեցին, գովեցին գետակին։

Ապրես, որ ծաղիկներին ջրեցիր, կենդանիներին և ոչխարներին ջուր տվեցիր, ջաղացը պտտեցիր:

Գաբրիելա Գյուլինյան

Գետակ, շա՜տ ապրես, որովհետև դու ջաղացը պտտեցիր, կենդանիներին ջուր տվեցիր, հետո խոտը և ծաղիկները ջրեցիր, իսկ հետո գնացիր և լցվեցիր ծովը։ Շատ ապրես, մյուս անգամ էլ այդպես կանես։

Նարեկ Մանուկյան

Աղայանական ընթերցումներ

Հրաչյա Մնացականյան․ Ծիտը և բազեն

Թերեզա Սիմոնյան․ Արև, արև, եկ, եկ

Ռոբերտ Գևորգյան․ Մանուշակ

Հայկ Չերքեզյան․ Կատուն

Դանելիա Թարփոշյան

Հայկ Խաչատրյան․ Կատու

Դանիել Կարոյան․ Առավոտը գյուղում

Գաբրիելա Գյուլինյան․ Կատու

Մարիա Նովիկովա․ Մանուշակ

Նարեկ Մանուկյան․ Մանուշակ

Էլիզա Շահինյան․ Արև, արև, եկ, եկ

Սյուզի Բադալյան․ Ծիտը և բազեն

Սարգիս Համալբաշյան․ Առավոտը գյուղում

Մարիա Դավեյան․ Առավոտը գյուղում

Մարիա Դավեյան․ Ծիտը և բազեն

Հեքիաթ ծաղկած ծառերի մասին

Լինում է, չի լինում մի ծառ է լինում։ Ծառը մարդիկ խնամում են, ջրում են։ Ծառերը գարնանը ծաղկում են, որոշ ծառեր մեզ միրգ են տալիս, մեզ թթվածնով են ապահովում։ Շատ եմ սիրում գարունը, որովհետև գարնանն են ծառերը ծաղկում։

Իլոնա Հունանյան

Լինում է, չի լինում մի ուրախ, ծիծաղկոտ ծաղկած ծառ է լինում։ Այդ ծաղկած ծառն ապրում էր անտառում և սիրում էր ընկերություն անել ծիածանի հետ։ Երբ անձրև էր գալիս, ծաղկած ծառն ավելի էր ուրախանում, քանի որ անձրևից հետո դուրս էր գալու իր ընկերը՝ ծիածանը։ Ծաղկած ծառը երբեք չէր բարկանում, որ իր ծաղիկները չթափվեն և քաղցր մրգեր դառնան։

Ռոբերտ Գևորգյան

Կար-չկար մի ծաղկած ծառ կար։ Նրա անունը Արեգ էր։ Նա շատ էր սիրում խաղալ թիթեռնիկների հետ։ Մի օր ուժեղ արև էր։ Ծառերը չորացան, ծաղիկները թոռոմեցին, լճերը գոլորշիացան։ Նա երկնքում տեսավ մեծ ամպեր և հասկացավ, որ ուժեղ անձրև է լինելու։ Նա ուրախացավ և թոռոմած ծաղիկներին ասաց, որ շուտով իրենց ծարավը կհագենա։ Նրանք ուրախացան և ամեն ինչ ուրախ անցավ։

Հրաչյա Մնացականյան

Ճամփորդապատում

Պատմում են սովորողները․

Մենք գնացել ենք Արտաշավանի դպրոց, այնտեղից քայլել ենք Սաղմոսավանք։ Սաղմոսավանքում ուռենու ճյուղերից պսակ ենք հյուսել։ Մենք ձվակռիվ էլ ենք խաղացել։ Այնտեղ շատ խոտեր կային։ Ճամփորդության ժամանակ ինձ ամենաշատը դուր եկան ծիտիկները, իսկ ամենաշատը դուր չեկավ խորը ձորը։

Մարիա Դավեյան

Մենք ուրբաթ օրը գնացել էինք Արտաշավանի դպրոց։ Դպրոցի բակում երգեցինք, ծանոթացանք տեղի երկրորդ դասարանցիների հետ։ Հետո քայլելով գնացինք Սաղմոսավանք, որտեղ լիքը խաղեր խաղացինք, ուռենու ճյուղերի վրա ձվիկներ կախեցինք, ձվակռիվ խաղացինք, ձվեր կերանք։ Մենք տեսանք Սաղմոսավանի գեղեցիկ ձորը։ Մի խոսքով մենք շատ լավ ժամանակ անցկացրեցինք և ուրախացանք։

Միշել Մելիք — Ավետիսյան

Ես գնացել էի ճամփորդության։ Օրը հրաշալի էր, արևոտ, կանաչով պատված։ Շներին կերակրեցինք և Զատկի տոնը նշեցինք։ Ձու կռվացրի և Սարգսին հաղթեցի։ Քանի որ ես էի հաղթողը, Սարգիսն իր ձուն տվեց ինձ։

Արփինե Գալստյան

Ապրիլի 5-ին գնացել էինք Արտաշավան գյուղ։ Այդ օրը շատ լավ եղանակ էր։ Սկզբում գնացինք Արտաշավանի դպրոց։ Այնտեղ երգեցինք մեր սովորած երգերը, որոնց մեծ մասը այնտեղի սովորողները գիտեին, նրանց սովորեցրինք մեր պարերը և երգերը։ Այնտեղի երեխաները շատ լավն էին, երբ պարում էինք, նրանք հիացած նայում էին մեզ։ Հետո մենք գնացինք Սաղմոսավանքի բակ, որտեղ ձվիկներով կռվեցինք, մեր նախաճաշը կերանք, նկարվեցինք, խաղացինք։ Այնտեղ կար խորը ձոր։ Ճանապարհը շատ երկար էր։ Ինձ շատ դուր եկավ ճամփորդությունը, ես նորից կուզեի գնալ։

Հայկ Չերքեզյան

Ճամփորդության օրը մենք մտանք Արտաշավանի դպրոց, այնտեղից վերցրեցինք ուռենու ճյուղեր, երգեցինք Արտաշավանի դպրոցի 2-րդ դասարանցիների հետ։ Հետո քայլեցինք դեպի Սաղմոսավանք, որտեղ երգեցինք, պարեցինք և զարդարեցինք զատկական ծառը։ Մենք զատկաձվիկներով կռիվ խաղացինք, նախաճաշեցինք։ Երբ դպրոց հասանք, շատ հոգնած էինք։

Դանելիա Թարփոշյան

Մենք Արտաշավան գյուղում ծանոթացել ենք այնտեղի երեխաների հետ, մտել ենք այնտեղի դպրոցը, մեզ պատմել են դպրոցի մասին։ Հետո գնացինք Սաղմոսավանք, սկսեցինք խաղալ, զատկաձվիկներով կռիվ անել։

Մարիա Նովիկովա

Մենք գնացինք դեպի Արտաշավան գյուղ, որը գտնվում էր Աշտարակում։ Հետո Արտաշավանի դպրոցի երեխաներին երգեր սովորեցրեցինք, որից հետո քայլեցինք դեպի Սաղմոսավանք։ Այնտեղ մենք նախաճաշեցինք և խաղեր խաղացինք։ Հետո մի քիչ մոտեցանք և լսեցինք գետի ձայնը։ Եկեղեցի մտնելուց առաջ տեսանք շատ գեղեցիկ հարս։ Ինձ շատ դուր եկավ այս ճամփորդությունը։

Նարեկ Մանուկյան

Մենք գնացել էինք Արտաշավան գյուղի դպրոց։ Այնտեղ կային շատ-շատ երեխաներ։ Մենք դպրոցից դուրս եկանք և մեզ ուռենու ճյուղեր տվեցին։ Երգեցինք և շարժվեցինք դեպի Սաղմոսավանք։ Մենք այնտեղ ձվիկներով խաղացինք, տեսանք հարս և փեսա։ Մոտեցանք ձորին և լսեցինք գետի ձայնը։

Յանա Յայլոյան

Մենք ուրբաթ օրը գնացել ենք Արտաշավան գյուղ: Մենք Արտաշավան գյուղի դպրոցն ենք մտել, դպրոցի բակում երգել, պարել: Այնտեղի երկրորդ դասարանցիները մեզ ուռենու ճյուղեր բաժանեցին: Այնտեղից երգելով քայլեցինք դեպի Սաղմոսավանք, որտեղ կար մի մեծ եկեղեցի: Մենք եկեղեցու բակում նախաճաշեցինք, խաղեր խաղացինք: Մենք Սաղմոսավանքի ձորն ենք տեսել: Սաղմոսավանքում ձվիկներով կռվել ենք և եկեղեցու բակում Զատիկ ենք նշել:

Գաբրիելա Գյուլինյան

Ճամփորդությունը շատ լավ անցավ։ Մենք Զատկի ծեսը նշեցինք, երգեցինք, պարեցինք, խաղացինք եկեղեցու բակում։

Թերեզա Սիմոնյան

Մենք ուրբաթ օրը գնացել էինք Արտաշավան գյուղ։ Եղել ենք Արտաշավան գյուղի դպրոցում, հետո բակում երգել ենք։ Հետո քայլեցինք Սաղմոսավանք, պայուսակները դրեցինք ծառի տակ։ Մենք այնտեղ ձվերով կռվեցինք և նշեցինք Զատիկը։ Հետո նախաճաշեցինք, խաղեր խաղացինք։ Տեսանք նաև այնտեղի ձորը։

Ռոբերտ Գևորգյան

Ես շատ եմ հավանել այս ճամփորդությունը։ Մենք ուրբաթ օրը գնացել էինք Արտաշավան գյուղ։ Մտանք Արտաշավան գյուղի դպրոցը, ծանոթացանք, երեխաների հետ երգեցինք և քայլեցինք դեպի Սաղմոսավանք։ Սաղմոսավանքի բակում մենք վազվզում էինք, թենիս էինք խաղում և այլն։ Հետո զատկաձվիկներով կռվեցինք և զարդարեցինք ուռենու ճյուղերը։ Այնտեղ ամենալավը անցավ։

Նաիրա Բաբայան

Մի քանի դասարանով գնացել էինք Սաղմոսավանք։ Այնտեղի երկրորդ դասարանցիների հետ ծանոթացանք և երգեր երգեցինք։ Հետո երկար — երկար ճանապարh անցանք, որ եկեղեցի հասնենք։

Էլիզա Շահինյան

Ուրբաթ օրը մենք գնացինք ճամփորդության դեպի Արտաշավան գյուղ, մտանք այնտեղի դպրոցը։ Երկրորդ դասարանցի երեխաների հետ դպրոցի բակում երգեցինք։ Դրանից անմիջապես հետո վերցրեցինք ուռենու ճյուղերը և գնացինք Սաղմոսավանք։ Այնտեղ նորից երգեցինք, Զատկի տոնը նշեցինք ու գնացինք նախաճաշելու։ Նախաճաշելուց հետո խաղացինք զատկաձվիկ, իսկ հետո փռեցինք մեր գորգերը և ուռենու ճյուղերով պսակ պատրաստեցինք։ Հետո խաղեր խաղացինք և գնացինք տեսնելու այնտեղի ձորը։

Սյուզի Բադալյան

Ուրբաթ օրը, երբ իմ ընկերները գնացել էին Արտաշավան, ես հիվանդ էի։ Ես տանը պառկած էի բազմոցի վրա և իմ գլուխը ուժեղ ցավում էր։ Իմ մայրիկն ինձ համար ամեն բան անում էր, որ ես բուժվեի։ Իսկ երբ իմ գլխի ցավն անցավ, մենք իմ քույրիկի և մայրիկի հետ գնացինք մեր այգուց փայտեր հավաքելու։ Երբ մենք ավարտեցինք փայտ հավաքել, ես գնացի իմ փոքրիկ քույրիկի տուն։ Ես իմ քույրիկի հետ լավ խաղացի։

Հրաչյա Մնացականյան

Մենք գնացել էինք Արտաշավանի դպրոց: Այնտեղ մենք նշել ենք Զատկի տոնը, իրար հետ գույնզգույն ձվերով կռվել ենք: Արտաշավանում գնդակով տարբեր խաղեր ենք խաղացել, ինչպես նաև երգել ենք ու պարել:

Արեգ Հայրապետյան

Մենք գնացել ենք Արտաշավանի դպրոց: Այցելել ենք նաև Սաղմոսավանք, որտեղ երգել ենք, նախաճաշել, խաղացել: Զույգերով զատկաձվիկ ենք խաղացել:

Հեղինե Գևորգյան

Մարտ ամսվա փորձ #2

Անհրաժեշտ նյութեր- աղացած պղպեղ, ամանի հեղուկ կամ օճառ և մեկ ափսե։

Ընթացքը՝
Քայլ 1: Լցնել մի քիչ ջուր ափսեի մեջ:
Քայլ 2. Աղացած պղպեղ ցանել ջրի մակերեսին:
Քայլ 3. Ափսեի կենտրոնում ավելացրեք մի կաթիլ լվացող միջոց և դիտեք, թե ինչպես է պղպեղը տարածվում դեպի ծայրը:

Ռոբերտ Գևորգյան

Մարիա Նովիկովա

Յանա Յայլոյան

Հեղինե Գևորգյան

Սառա Հասրաթյան

Սարգիս Համալբաշյան

Մարիա Դավեյան

Նարեկ Մանուկյան

Նաիրա Բաբայան

Հրաչյա Մնացականյան